Το απόσπασμα της Πέμπτης: Το χαμένο νησί – Μ. Καραγάτσης

 

-Να μη βάζω στο στόμα μου τις γυναίκες σας;  Έ;  Φχαριστώ! Βρώμες δε γεύτηκε η γλώσσα μου ποτές! Χουχού! Οι γυναίκες σας! Άντρας έξω απ΄το δικόνε τους δεν άγγιξε το κορμί τους! Μόνο που έχουν πλαγιάσει με όλα τα σερνικά της γής! Ναι!

Καναδυό χτυπημένοι απ΄τη βρισιά, έκαναν να μιλήσουν. Μα η Χουχού τους εμπόδισε με χειρονομία ξερή.

-Ναι με όλους τους άντρες της γης! Δεν τις ρωτάτε τις γυναίκες σας, για ποιόνε κάθε νύχτα πλαντάζει το τίμιο κορμί τους; Ποιόνε κράζει η αχόρταγη ψυχή τους;

Για ποιόνε σπαράζουν τα σωθικά τους;  Με πόσους και πόσους γλυκαίνονται μονάχες τους στο κρεβάτι το μοναχικό;

Ξέρετε τι θέλω να πω… Καταλαβαίνετε… Τίμιες οι γυναίκες σας! Ανέγγιχτα τα κορμιά τους!

Μα η ψυχή τους είναι λάσπη και σβουνιές! Σάλια σαλιγκάρου, μπάκακα αφροί!

Να τι είναι οι γυναίκες σας! Πόρνες! Πόρνες της ψεύτρας της ψυχής τους! Πόρνες της κρυφής πεθυμιάς τους! Πόρνες της παιδεμένης σάρκας τους! Πόρνες όταν γλυκαίνονται μόνες τους με την ονειροφαντασιά του σερνικού! Πόρνες όταν στην αγκαλιά σας, με μάτια κλειστά, αλλουνού θαρρούν πως ρουφούν τη γλύκα!

Να τι είναι οι τίμιες γυναίκες σας!

Και σεις, χαμένα κορμιά, κερατάδες είσαστε! Κερατάδες της τιμιότητας!

Μ. Καραγάτσης – Το χαμένο νησί

Εκδόσεις Εστία – σελ 50

---

Μ. Καραγάτσης

Ο  Έλληνας πεζογράφος Μ. Καραγάτσης (23 Ιουνίου 1908 – 14 Σεπτεμβρίου 1960) ήταν ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της γενιάς του 30΄. Η νουβέλα το «Χαμένο Νησί» που κυκλοφόρησε το 1943, ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα έργα του, καθώς εκμεταλλεύεται το χώρο του «φανταστικού είδους», δημιουργώντας ένα βιβλίο πολύπλευρο, με έντονο το μεταφυσικό και ηθογραφικό στοιχείο.